Riet goes Senegal

La troisième semaine

Bonjour à tous,

Nog even een update van de voorbije week...

Vorig weekend zijn we naar Rufisque gegaan, een stadje op zo'n 20 km van Dakar. Het was een helse busrit naar daar. We beginnen trouwens onze weg te vinden in het openbaar vervoer en de illegale taxi's, minder comfort maar wel goedkoper! We zijn in Rufsique heel hartelijk ontvangen geweest door het gastgezin van twee andere studentes die bij hen verblijven. We hadden zelfs geluk: het was de verjaardag van hun zus. Gevolg? Kip met frietjes en taart als dessert

Laughing
!

Rufisque lijkt een beetje op Parcelles Assainies (zoals eigenlijk een beetje alle wijken), alleen veel drukker. Er is daar maar één grote weg dus iedereen moet door Rufsique met een zot en chaotische verkeer tot gevolg. In het centrum is er wederom veel volk en drukte, maar vooral veel afval.

Het frappeert mij vaak in Senegal: overal ligt er vuilnis! Het is hier een dagdagelijks probleem: alles wordt gedumpt langs de grote wegen, op straat, aan het strand, in de zee,... waardoor mooie plekjes vaak zo verdwijnen. Echt jammer om te zien.

Tijdens het weekend hadden we ook het plan om naar een park te gaan in de buurt van Dakar. Eenmaal aangekomen, bleek het eigenlijk een zoo te zijn. Een zoo waar zelfs konijnen en duiven in kooien werden gestoken, beesten die dus totaal niet thuishoren in een zoo. Het was een verschrikkelijke ervaring: dieren werden in veel te kleine kooien gestopt, veel dieren werden echt aan hun lot overgelaten. Het was voor ons allesbehalve aangenaam...

We hebben ondertussen ook onze eerste stappen gezet in het nachtelijke leven van Senegal. De mensen hier zeggen veel, maar doen weinig... Daar verschoten we wel van. We waren met een hele groep weg en vooral de mannen zijn hier heel direct en allesbehalve discreet: af en toe moeten we dus al van ons afbijten

Tongue out
. Btw: het concert van 50cent was een mop, iedereen heeft dus eens goed kunnen lachen met ons :)!

Sinds deze week ben ik ook gestart met mijn eerste dagen stage. Gelukkig hebben we ditmaal veel meer uitleg gekregen over de werking van ACAPES en het verloop van het schoolsysteem in Senegal. Hierdoor kregen we een duidelijker en globaler beeld van het onderwijs hier. Momenteel doen we echt wel nog niks op stage: we moeten wat documenten lezen, zitten wat te prullen op onze laptop, luisteren we naar muziek met de directeur. Kortom: we vervelen ons nogredelijk hard. Gelukkig zal dit (hopelijk) wel veranderen en beteren. Zelf initiatief nemen is de boodschap. Vanaf 1 december beginnen we dan officieel met onze praktische stage.

15 november was het feest in de Belgische ambassade te ere van onze Koning zijn verjaardag. Normaal vieren we dit niet in België :), maar we wilden toch even een kijkje gaan nemen. Wij daarheen in gewone outfit en teenslippers... Komen we daar terecht op een poepchique feest met allemaal hoge pieten, we vielen duidelijk uit de boot met ons vijf

Laughing
. Maar we hebben er hard van genoten: Belgische bieren, mosselen, frietjes, kaviaar, sterke dranken à volonté,sushi, warme en koude hapjes... en op de achtegrond muziek van Jacqueq Brel. Het was een super leuke avond, maar tegelijkertijd een vreemde ervaring om even terug zo westers te doen.

Verder beginnen we kennis te maken met de lokale bevolking (ouderen en jongeren) en worden we al meer uitgenodigd, we hebben zelf al onze was gedaan op de traditionele manier (bassin met water en zeep en schrobben maar: echt vermoeiend!), we voelen ons echt al meer op ons gemak en worden niet meer door iedereen gezien als de 'rijke blanken', we beginnen al wat meer Wolof te praten, al is het zeker niet gemakkelijk!

Dit weekend gaan we misschien een dagje naar Lac rose (waar vroeger Parijs-Dakar voorbij kwam of zelf eindigde?), zijn we ook uitgenodigd op een feestje bij ACAPES, en zijn we uitgenodigd bij een hollander voor een etentje! Zondag zullen we, spijtig genoeg, moeten werken voor school...

Heel veel groetjes vanuit het zonnige en warme Senegal!

Un gros Bisou,

Riet x

Reacties

Reacties

peter?

dag Riet,
Wij zijn samen met je Meter naar je blog aan het kijken en zijn blij dit optimistisch verhaal te vernemen; we leden er ookuit af dat je volop aan het inburgeren bent en nog altijd enthousiast uitkijkt naar je eerste eigenlijke werkdag. Je kunnen aanpassen is zeer belangrijk en de voortdurende inloopperiode met uitstapjes en vrienden is daarbij zeker een welkome hulp.
We wensen je verder alle succes toe en blijven graag je verdere exploten volgen.
Toy,toy dus en een dikke belgische knuffel.
Meter en Peter.

van der Drift

waarom zoveel negatieve opmerkingen ?
Zet een andere bril op dan nu !

succes

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!