2012
Salamaleikum,
De derde maand is aangekomen en alweer een jaar voorbij...
De overgang van oud naar nieuw was uniek, maar tegelijkertijd niet heel verschillend met België. We zijn gestart in de ViaVia waar we hebben genoten van een heerlijk Nieuwjaarsmenu. De wijn vloeide rijkelijk en al snel waren we allemaal gereed voor een feestje. Eerst was er nog een optreden van een Senegalese groep en daarna zijn ook hier de foute nummers gedraaid geweest :)! En dan was het plots aftellen, snel naar het dakterras en 5..4..3..2..1.. !! Overal was er vuurwerk en de schuimwijn werd opengetrokken! Naar Dakar trekken was geen optie: overbevolkt en te dure taxi's. Toch wel jammer, maar we hadden gelukkig een alternatief. We trokken naar ‘village des arts' voor een reggaefeestje! We hebben een hele leuke avond gehad en dat zullen we allemaal geweten hebben... Op Nieuwjaarsdag waren we dan ook echt kapot (zoals het vaak is na oudejaar :)) en kropen we allemaal vroeg in ons bed!
Gelukkig moest ik de dag erna niet werken en begon ik vandaag pas! Het was toch even wennen om terug bij de kleuters te staan en de grote uitdaging komt er donderdag aan. Dan zal ik een hele dag alleen staan voor de kleuters en zelfstandig lesgeven: ik ben razend benieuwd! Maar met de nodige voorbereiding en motivatie lukt dit mij zeker en vast!
Maandag en vandaag was het staking. Binnenkort (eind februari) zijn het verkiezingen en het belooft er warm aan toe te gaan. President Wade (die het merendeel van de bevolking liever ziet gaan) heeft de brandstofprijzen laten verhogen, alsook tal van andere zaken. Daardoor staakten de bussen en taxi's en diegenen die wel uitreden werden bekogeld met stenen. Wij dachten dat dit niet zo extreem ging zijn, maar we hebben het aan de levende lijve mogen ondervinden. Daar zaten we dan in de taxi en plots kwam er een groep stakers op ons af: we werden bekogeld met echt grote stenen, maar zijn gelukkig op tijd kunnen wegrijden. Het was wel even spannend. Daarna zijn we dan ook maar te voet naar huis gegaan :).
Vrijdag omstreeks 20u nemen we dan de boot en zullen we in de ochtend aankomen in Ziguinchor! Hopelijk hebben we er goed aan gedaan om voor 16 à 18 uur gewoon een zetel te boeken :). We hebben onze vakantie niet echt gepland, maar des te groter het avontuur zal worden. We gaan vooral veel rondtrekken, surfen in Cap Skirring, een pirogue nemen tussen de mangroves in de Casamance, misschien een natuurpark bezoeken, Gambië verkennen,... We zitten allemaal een beetje in een sleur dus er even tussenuit gaan zal ons deugd doen!
Verder gaat alles echt heel goed, maar mis ik alleen de zon een beetje - het is nu vaak bewolkt en redelijk fris. Deze unieke ervaring breidt zich elke week uit en genieten doe ik van elke dag!
Tot over een dikke twee weken!
Bisous,
Riet
Les derniers jours en 2011 <-> la nouvelle année en 2012
Dag iedereen,
Vorige weekend was het ook hier Kerstmis... Overdag zijn we gaan eten in Dakar en hebben we een kleine kerstmarkt gedaan. 'S Avonds, na toch wel een ‘feestmaal', trokken Jeroen en ik naar de nachtmis. We wilden dit eens meegemaakt hebben in Senegal omdat we dachten dat dit een totaal ander gegeven ging zijn - jullie horen mij al komen... Om 10u 's avonds begon de mis en pas twee uur en een half later was deze gedaan. Bijna geen enkel verschil met België - er was zelfs een blanke pastoor! Het enige verschil waren de liederen die op een iets meer opzwepende manier werden gezongen. Eenmaal thuisgekomen en redelijk moe, hebben we de avond afgesloten met Maman die speciaal voor Kerstmis zelfgemaakte cake had gebakken. Op deze manier hebben we toch een beetje Kerstmis kunnen vieren
Deze week verloopt iets rustiger op stage omdat het ook hier kerstvakantie is. Samen met de leerkracht bereid ik de lessen van januari voor en help ik de directrice met wat administratieve taken. Vanaf volgende week worden de lessen opnieuw gestart en begint er (alweer!) een nieuwe maand.
Naast onze stage gaan Jeroen en ik ons moeder waarschijnlijk meehelpen met een project. Maman doet via haar werk heel veel voor mensen die in armoede leven, mensen die benadeeld worden (o.a. holebi's - iets wat hier in Senegal een zeer delicaat onderwerp is), mensen die leven met aids etc. Maman wil een groot ontbijt voorbereiden voor mensen die in de gevangenis zitten. Het grote probleem hierbij is natuurlijk het budget. We willen het project dan ook voorstellen aan verschillende ambassades - vooral aan de vrouwen van de ambassadeurs vermits ook zij zich bezig houden met sociale projecten. Indien er de mogelijkheid is tot een samenwerking zouden zij misschien een financiële tussenkomst kunnen bieden en kunnen wij het project in de praktijk omzetten. Het idee achter dit project sprak ons beiden echt aan dus we hopen dan ook dat het realiseerbaar is!
In Senegal is er een grote hiphopcultuur aanwezig en het is dé muziek onder de jongeren. Donderdagavond gingen we naar een concert van Lloyd Banks (een lid van G-Unit):). Met ons ticket in de hand vertrokken we richting het concert. Na uren wachten werd er afgeroepen dat hij niet meer kwam wegens te weinig volk! Allemaal waren we aan het balen (dit was nu al de tweede keer :)), maar ondanks alles was het een leuke avond met ons allen! We hebben ook nog maar eens mogen kennismaken met de solidariteit in Senegal - de gsm van iemand van onze groep was gestolen en iedereen heeft ons geholpen om de persoon in kwestie terug te vinden en wonder boven wonder hebben we degsm teruggevonden! Heel leuk om te zien hoe iedereen het hier voor elkaar opneemt...
Vandaag gaan we ons ticket boeken om de boot te nemen naar Ziguinchor (Casamance) en op 6 januari vertrekken we dan voor een reis doorheen de ‘Casamance' en ‘Gambië'. Deels om ons toeristenvisum met drie maanden te verlengen en deels om wat vakantie te nemen. We gaan vooral rondtrekken met de rugzak en zullen enkele stops in grote steden / dorpen / eilanden /... maken. Jeroen, Marijke, Ellen en ikzelf kijken er alvast hard naar uit om de natuur in de trekken, vakantie te hebben en vooral een nieuw stuk van Senegal te ontdekken.
Morgen is het dan oudejaar... De ViaVia biedt een Nieuwjaarsmenu aan dus gaan we daar eerst met z'n allen gaan eten en trekken we daarna Dakar in. Hopelijk wordt het een knallend feest want ook dit zal een unieke ervaring worden!
Une bonne année à tous !!
Bisous,
Riet
Joyeux Noël !!
Dag allemaal,
Vooreerst wil ik iedereen een zalige Kerst wensen! Voor ons zal het een unieke ervaring worden om de feestdagen in Senegal te vieren, maar het gemis naar vrienden en familie is rond deze dagen weliswaar groter...
Vorig weekend hebben we le village des tortues bezocht en zijn we daarna richting de brousse getrokken om Sangalkam te bezoeken. Een stukje Afrika waar ik écht op aan het wachten was... Met paard en kar lieten we het drukke Rufisque achter ons en reden we richting een landschap dat ongelooflijk mooi was: overal baobabs, gepaard met een schitterende zonsondergang. Geen drukte, een overheersende kalmte, geen auto's en geen mensen te bespeuren: gewoon wij en de natuur. Genoten hebben we één voor één gedaan...
De voorbije dagen is de 'winter' hier duidelijk aanwezig: er is veel bewolking en soms kan het echt fris zijn, maar gelukkig wordt dit afgewisseld met dagen waarop het bloedheet is. Zwemmen in de oceaan tijdens de winter is hier alvast geen probleem! Maar ondanks het goede weer hier, ben ik toch een beetje jaloers opdat het ondertussen reeds heeft gesneeuwd in België, you know me :)...
Deze week zijn we met de kleuters volop bezig geweest rond Kerstmis: liedjes werden aangeleerd, poëzie werd opgezegd, tekeningen werden gemaakt en kerstkaartjes werden geschreven. Woensdag heb ik dan ook een lange dag stage gehad: lesgeven, cadeaus inpakken, de school versieren en ondertussen gezellig Ataïa (thee) drinken en bijkletsen met de leerkrachten - die trouwens allemaal vrijwillig lesgeven in de kleuterschool. Donderdag was het dan kerstfeest waar alle kinderen echt naar uit keken! Het was toch wel een vreemde dag: daar stond ik dan, Kerstmis te vieren in mijn Senegalees zomerkleed en dat in een temperatuurtje van ongeveer 26 graden
Woensdag was het vaccinatiedag in de kleuterschool. Ik dacht direct aan de bof, polio,... maar het was gewoon voor een dosis vitamine A. In Senegal wordt er vaak te eenzijdig gegeten waardoor er soms een tekort is aan de nodige vitaminen / mineralen. Ondertussen begin ik echt goed mee te draaien in het systeem, al word ik soms wel door de kinderen tot het uiterste gedreven. Iedereen tast wel eens af tot waar hij / zij kan gaan - duidelijk aantonen dat ik de leerkracht ben is de boodschap. Ondertussen heeft Jeroen zich ook volledig kunnen toespitsen op zijn project dat vooral rond ‘participatie van jongeren' gaat. Het is leuk om binnen dezelfde stageplaats, twee grote leeftijdsgroepen een handje toe te steken. Het werken met de kleuters begint ook zijn vruchten af te werpen: steeds meer kleuters beginnen bepaalde zaken juist te schrijven, te onthouden en te herkennen. Ze komen zelfs al spontaan naar mij om te vragen of ze het goed hebben gedaan, heel aangenaam en leuk om te zien.
Doordat de klas in twee grote groepen is onderverdeeld, kan ik mij ook volledig focussen tot één groep en kan ik de kleuters ook individueel begeleiden: een aantal leerlingen hebben een grote voorsprong, maar door deze onderverdeling kan ik echt mijn tijd nemen voor de leerlingen die enkele leermoeilijkheden vertonen. En dat geeft mij veel voldoening, vooral omdat ik al duidelijk enkele evoluties zie bij de kinderen.
Voor dit weekend hebben we nog niet echt plannen gemaakt: een dagje naar de zee trekken en zondag gaan we misschien île de Gorée bezoeken (slaveneiland in Dakar) met een andere student uit Tambacounda of pikken we een grote wedstrijd worstelen - ‘la lutte'- mee in Dakar. Kerstmis zal ook zeker gevierd worden, maar het zal toch op een andere manier gebeuren dan wij gewend zijn. Ik ga vooral proberen om een rustig weekendje te houden aangezien de vermoeidheid toch een beetje begint toe te slaan.
Veel groetjes, missen doe ik jullie allemaal!
Dikke kus
Riet
Btw.: Post komt wel aan in Dakar, (heb deze week een brief ontvangen) en het duurt een kleine twee weken. Maar het lukt dus :)
"La nouvelle professeur"
Bonjour à tous !
Onze periode van observatie en participatie zit er op en nu kan eindelijk het echte werk beginnen. Sinds deze week ben ik maatschappelijk assistent 'af' en start ik als ‘leerkracht' :). Elke dag van 9u tot en met 13u (non-stop) sta ik samen met Fatou Binetou (leerkracht grande section) voor een klas van ongeveer 25 à 30 kleuters tussen de 4 en 6 jaar. Het is heel vermoeiend om bij de kleuters te staan met als gevolg dat ik vrijdag dan ook bekaf ben! In het begin ga ik vooral observeren, participeren en assisteren waarna ik daarna zelf lessen ga geven in het Frans. Iets wat ze hier zeker kunnen gebruiken omdat veel kinderen alleen maar Wolof meekrijgen van thuis uit. Daarnaast wil ik een soort ‘beloningssysteem' uitwerken waarbij ik de kleuters op een positieve manier kan benaderen en hen als het ware beloon voor het goede werk dat ze leveren. Hier is het belangrijk om jonge kinderen te stimuleren om naar school te gaan, zeker omdat dit niet zo vanzelfsprekend is in Senegal. Hoe ik dit allemaal ga uitwerken zal nog voor veel denkwerk zorgen, maar dat komt wel zeker en vast in orde!
Vorig weekend zijn we naar een plaatselijke voetbalmatch gaan kijken met Babacar (één van onze 'broers'). In België zou dit plaatsvinden in een klein, lokaal stadion in het dorp of in de stad, maar hier gaan alle matchen- zowel grote als kleine - door in de grote stadions (zie foto). De Afrikanen gaan uit hun dak wanneer er een goal wordt gemaakt en dit wordt tevens opgezweept door de talrijke djembé's die aanwezig zijn. Het is eens iets anders... Zaterdag zijn we dan naar de Foire gegaan dat vooral leek op de vele wereldexpo's zoals bij ons gekend is in Europa. 'S Avonds zijn we terug op stap gegaan en ben ik toch verschoten van de prijzen hier. Het leven in Senegal is toch niet zo goedkoop als ik had gehoopt :)...
Morgenavond zijn we uitgenodigd voor een drink bij één van de Belgen die we hier hebben leren kennen en sinds kort ook in Senegal tewerkgesteld is. Van zaterdag op zondag gaan we op bezoek in Rufisque en zullen we (misschien) ‘Sangalkam' gaan bezoeken - een broussedorp, om dan daarna onze reis door te zetten naar ‘le village des Tortues' (schildpaddendorp) in Noflaye. 'S Avonds kunnen we (hopelijk) een BBQ houden op het strand van Rufisque: een vuurtje stoken, verse vis roosteren, een koud pintje en goed gezelschap: wat heb je meer nodig? Als het weer het toelaat (ondertussen is het hier al goed bewolkt geweest en komt er zelfs soms overdag een frisse wind opsteken) kunnen we zondag nog eens een dagje naar de zee trekken. Onze weekends zijn altijd goed gevuld waardoor we vaak zondag vroeg in ons bed kruipen om fris aan de week te kunnen beginnen... Het is een leuke afwisseling tussen werken en vrije tijd.
Ondertussen loopt alles hier goed! Soms hebben we zelfs dagen dat we ons een beetje vervelen - we verschieten niet meer van de dingen die we ontdekken en beginnen alles heel normaal te vinden. Hét teken dat het leven in Senegal begint te wennen
Verder zijn er geen nieuwtjes... Maar ik probeer om wekelijks iets te posten op mijn blog!
Heel veel groetjes vanuit Le Sénégal,
B I S O U
Un nouvel mois est arrivé !
Dag iedereen
En zo beginnen we aan onze tweede maand hier in het prachtige Senegal ...
Vorige donderdagavond besloten we om ‘spaghetti bolognaise' te maken voor ons gastgezin, weliswaar op Senegalese wijze
Vorig weekend was het feestweekend! Vrijdagavond hebben we voor het eerst kennisgemaakt met een Senegalese discotheek, alhoewel Senegalese misschien mag weggelaten worden: het was meer Leuven in Senegal. Zaterdag zijn Ellen en Marijke (de twee studentes van Rufisque) afgekomen en trokken we naar een kermesse op de Oostenrijkse ambassade - verschillende landen waren vertegenwoordigd met typische dingen van hun land. Het was wel helemaal niet zo imposant als we hadden gedacht, maar hebben wel genoten van onze Leffe en Hoegaarden :). Daar hebben we kunnen onderhandelen voor ons avondeten en trokken we Dakar-centre in om op place de l'indépendance ons Chinees op te eten tussen de vele kerstlichtjes - vooral in Dakar begint de sfeer rond Kerstmis zichtbaar te worden (lichtjes worden opgehangen, kerstbomen worden buitengezet en zelfs al Kerstmannen gezien). Het vreemde hierbij is dat er zo'n heerlijk temperatuurtje hangt waardoor het moeilijk te beseffen is dat het inderdaad bijna Kerstmis en Nieuwjaar is. 'S Avonds zijn we naar l'océanium gegaan - een super locatie gelegen bij de zee waar elke eerste zaterdag van de maand een groot feest wordt gehouden. Alle soorten muziek, Toubabs en Afrikanen - Quelle fête! Zondag hebben we een chille dag gehouden en hebben we ons weekend afgesloten met een etentje in l'institut français (een openlucht cultureel centrum in Dakar) samen met onze docenten: het was een aangename en gezellige avond met ons zeven !
Vorige week zijn we niet kunnen meegaan op wijkbezoek, maar dat staat deze week op het programma. Waarschijnlijk gaan we ook een dagje naar Pikine om daar enkele projecten te gaan bezoeken die ondersteund worden door ACAPES (dit in het kader van MECFAM - de mutualiteit van ACAPES die vrouwen krediet geven om iets kleins te kunnen opstarten). Normaal zal ik dan daarna starten met lesgeven aan de kleuters - soms enkel alleen in het Frans, soms van het Wolof naar het Frans. Ik ben benieuwd hoe alles zal verlopen.. Een kleine anekdote: maandag kwam er ook een leerkracht naar ons toe gelopen om te vragen of de regering nu al gevormd is in België, blijkbaar zijn ze in Senegal hiervan ook op de hoogte.
6 december was het hier geen Sinterklaas, maar wel ‘Tamkharit' - een feestdag waar niemand moet gaan werken omdat dit het Nieuwjaar is voor de Moslims. Van 5 op 6 december werd dus 'oudejaar' gevierd en kleedden de mannen zich als vrouwen en omgekeerd. Traditioneel staat er dan ook kip met couscous op het menu. Wij hebben dit niet echt meegevierd, maar we halen dat wel in op 31 december!
Sinds deze week zullen ook alleen Jeroen en ik nog bij Maman verblijven. Lynn heeft ondertussen een andere stageplaats gevonden en bijgevolg ook een verhuis naar een nieuw gastgezin. Maar de afstand tussen Yoff en Parcelles is niet groot dus zullen we elkaar nog geregeld blijven zien.
Dit weekend staat er weer een optreden van een Senegalese groep op het programma, gaan we naar le foire gaan - een grote markt waar je van alles kan kopen, proeven en drinken en zullen we dan ook waarschijnlijk onze BBQ houden (en dat voor de maand december: heerlijk!). Verder plannen we nog geen grote uitstappen, maar begin januari staat er wel een trip naar Gambië en Casamance op ons lijstje!
Verder gaat alles hier steeds beter en beter: het weer is nog altijd even stralend en warm (de winter hier is zoals de zomer bij ons!), het contact met het gastgezin loopt veel beter als in het begin (het was natuurlijk voor iedereen wat wennen), ondertussen leren we veel nieuwe mensen kennen, zowel Europeanen als Afrikanen (altijd leuk zo'n mélange), zijn we ook gestart met sporten (Jeroen en ik gaan vanaf nu elke avond een uurtje lopen op het strand) en blijven we veel nieuws ontdekken!
Tout va bien au Sénégal, à la prochaine et un gros bisou!
Riet
Est-ce qu'il y a encore de l'eau?
S A L A M A L E I K U M,
De titel van mijn nieuw verhaal zegt misschien al genoeg? Momenteel gaan we de vijfde dag in dat heel Parcelles en Yoff zonder water zit. Iedereen roeit met de riemen die ze hebben: de watervoorraad van bijna alle boutiques beginnen op te geraken en mensen die toch nog water hebben (omwille van hun huis dat laag gelegen is) geven gratis water! Zo dus ook ons plan om water te gaan halen: bijna drie uur hebben we staan aanschuiven (zie foto) en we waren als het ware een heuse attractie: toubabs die om water komen - die hebben toch allemaal geld om water te kopen?Maar we willen ons integreren en handelen we dus zoals iedereen. Ons wachten werd uiteindelijk beloond: op het einde kregen we voorrang en werden onze bidons en flessen gevuld. Ons gastgezin kon er weer even tegenaan! Uiteindelijk bleek het toch niet genoeg te zijn en bijgevolg? 'S avonds bidons vullen en 's nachts de wekker zetten (soms werken de kranen dan wel, ook al is het maar een klein straaltje) om alles te vullen... Quelle expérience! Hopelijk is binnenkort het probleem opgelost, maar je beseft pas hoe belangrijk iets is als het even niet meer zo vanzelfsprekend is
Het voorbije weekend hebben we Jeroen zijn verjaardag gevierd. Het was een gezellige avond (optreden van een Senegalese groep) die eindigde met enkel Belgen, pralines, bier, gezang en getokkel op een gitaar...
Onze docenten zijn sinds vorige week gearriveerd in Senegal: samen met hen zijn we naar stage gegaan om een gesprek te hebben met ons vijf. Eindelijk is alles wat duidelijk gezegd en omschreven en hadden Jeroen en ik een duidelijk beeld over onze stage. We konden niet wachten om te beginnen! Zaterdag zijn we naar Île de Ngor gegaan waar we de overstap hebben gemaakt met een pirogue: een leuke ervaring! Daar aangekomen begonnen de individuele gesprekken waarna we alle drie volledig op waren: het was echt een vermoeiende dag en hadden even tijd nodig om alles te laten bezinken. Zondag zijn we er tussenuit getrokken en hebben een lange (!)standwandeling gemaakt en een eerste poging tot kitesurfen gedaan (niet ikzelf (wie weet in de toekomst wel), maar Geoffrey van de ViaVia). Spijtig genoeg was er te weinig wind, hopelijk volgende keer beter.
Met een frisse start begonnen we maandag terug aan stage. Van maandag tot woensdag hebben we voor de kleuters (Jardin d'enfants) gestaan: ik heb meegeholpen met les geven in het Frans (schrijven, begrijpen, taal, tekenen...) Er zijn een aantal gelijkenissen, maar ook veel verschillen bv. Ze leren hier eerst hun naam achterstevoren schrijven om hen daarna aan te leren hoe het wel moet, de kleuters maken soms grote fouten die niet altijd verbeterd kunnen worden (wegens een te groot aantal kinderen en slechts 1 leerkracht), hier beginnen ze vanaf twee jaar naar school te gaan - heel moeilijk om hen iets aan te leren, veel kleuters spreken alleen Wolof (dus dat zal ik nog moeten bijschaven :) ), maar het is echt een goede zaak om de kinderen al een tweede taal aan te leren. Ze beschikken wel over voldoende materiaal waardoor het soms toch gemakkelijker kan verlopen. Ik vond het vermoeiend, maar het geeft mij veel voldoening omdat je toch merkt dat je de kinderen echt iets kan aanleren o.a. het leren schrijven van letters, binnen de lijntjes kleuren, hun naam correct leren schrijven - allemaal misschien nu vanzelfsprekend, maar niet voor deze kinderen. De volgende dagen gaan we (hopelijk) mee op wijkbezoek in Parcelles: het is een soort van straathoekwerk / buurtwerk zoals bij ons gekend is. We zijn veel aan het ontdekken en eindelijk zijn onze dagen ook meer en meer gevuld.
Dit weekend gaan we mee verhuizen met de eigenaars van de ViaVia, zijn we uitgenodigd op (alweer!) een feestjedat uitgaat vande Belgische ambassade, zullen we misschien een BBQ houden en gaan we nog gaan eten met onze docenten. Verder hebben we niet echt een uitstap gepland, maar we zien wel waar we uitkomen: alles verloopt hier toch op z'n gemak dus kunnen we beter deze mentaliteit wat overnemen
En zo hebben we alledrie onze eerst maand achter de rug hier in Senegal. Het is al een zotte ervaring geweest tot nu toe, maar ik ben er zeker van dat er nog veel avonturen en ervaringen op ons zullen afkomen...
Heel veel groetjesvanuit hetwarme Senegal!
Bisou, Bisou, Bisou
x
Partie IV
Dag iedereen,
Het is zot om te beseffen dat we eind deze week hier al een volledige maand zullen zitten. Het gaat toch sneller dan ik had gedacht...
Vorig weekend ben ik, samen met Lynn, naar Ngor gegaan. Een stadje niet ver van Parcelles en Yoff. Daar hebben we kunnen zwemmen en zonnen en was het heerlijk om ons verstand even op nul te zetten. We gaan zeker nog terugkeren om Ngor te bezoeken en om naar Île Ngor te varen met een pirogue (een plaatselijk vissersbootje).
Zoals ik vorige keer al zei, waren we 's avonds uitgenodigd op een feestje van ACAPES. Het begon eerst met een optreden van een katholiek koor (10th anniversaire chorale st. Cecile - een heilige vrouw die veel betekent voor de katholieke Senegalezen). Het duurde redelijk lang, maar het was hemels mooi. Het koor bestond uit zowel mannen als vrouwen tussen de 23 en 33 jaar. Allemaal gekleed in traditionele klederdracht en een voortdurende mengeling van klassieke muziek met Senegalese invloeden. Het waren vaak kippenvelmomenten... Op sommige momenten was de muziek zo opzwepend dat er van overal uit het publiek vrouwen en mannen kwamen aanrennen om stevig te dansen o.a. M'balax, een traditionele dans (zeer moeilijk om te leren!) van hier. Maar daarna begon pas het echte feest: eindelijk mijn eerste Senegalese feest! Alle stoelen werden aan de kant geschoven, van overal kwamen er jongeren en ouderen af, het bier vloeide rijkelijk en de muziek (Senegalese, Kaap Verdische, Cubaanse,...) bleef maar komen. Het was een zot beeld dat bijna onbeschrijfelijk is: de speelplaats stond vol met dansende Afrikanen en wij hebben hevigstaan mee dansen tot we echt niet meer konden: het was een heerlijke ervaring!
Ondertussen hebben we onze eigen bureau gekregen op stage (een echte luxe hier, maar we zijn vooral afgescheiden van iedereen dus dat is wel minder) en beginnen we stilletjes aan kennis te maken met de leerkrachten, leerlingen, directeur/directrice,... We zijn van plan om zelf veel initiatief te nemen en ervoor te zorgen dat we de verschillende sectoren (middelbare school, kleuterschool, opleiding voor couture en mode, wijkbezoek, mutualiteit,...) kunnen gaan bezoeken en te spreken met de mensen die hiervoor verantwoordelijk zijn. Zo kunnen we ons een duidelijk beeld schetsen van wat er allemaal is en kunnen we bekijken waar wij het beste kunnen invoegen.
ACAPES is een school die veel meer te bieden heeft dan een gewone school zoals bij ons gekend is. Ze doen zoveel voor de kinderen en jongeren alsook voor hun ouders: ze hebben hier zelf een eigen sociale zekerheid uitgebouwd, ze leren de mensen omgaan met hun geld en leren ze sparen, ze geven kinderen en jongeren een tweede kans op onderwijs, ze helpen mensen in armoede etc.
Deze week komen onze docenten ons bezoeken om te kijken hoe het met ons gaat (op stage, met het gastgezin,...). Nele en Ester blijven hier ongeveer twee weken en maken een tour langsheen alle studenten in Senegal.
Vandaag is Jeroen jarig en dat gaan we morgen vieren in Dakar - centre! Verder zal het een rustig weekend worden en gaan we misschien onze eerste surflessen nemen! :)
Verder hebben we onze eerste echte coupure gehad (direct een hele dag zonder elektriciteit), hebben we onze eerste prachtige zonsondergang meegemaakt (binnen de minuut is de zon hier onder!), begint onze buik te wennen aan het eten (al valt de pikantheid heel goed mee) enhebben we alle drie een Senegalese naam gekregen (Jeroen = Bara, Lynn = Aissata,Ikzelf = Anta) - de integratie komt op gang!
La vie est très belle au Sénégal!
À la prochaine et un gros bisou x
Riet
Adres voor post
Dag iedereen,
Hieronder vinden jullie het adres indien jullie iets, via de post,willen sturen naar mij in Senegal. Hopelijk zal deze dan ook effectief aankomen :)!
Bisou x
Adres:
ViaVia Dakar (t.a.v. Riet De Bock)
Route des Cimetières BP 8670 Dakar
Dakar, Senegal